حقوقدانها و شخصیتها به کرات در این چند روزه از هویت و موضع سیاسی شورای هماهنگی پرسیده اند
مردم عادی در کوچه خیابان از همدیگر این سوال را می پرسند،در سایت بالاترین و فیس بوک این سوال
همچنان مطرح است که اعضای این شورا که بیانیه صادر می کند و فراخوان می دهد چرا هویت خود را
فاش نمی کند!!؟
اگر این شورا واقعا توانایی تاثیر گذاری برون مرزی دارد کارهای مهمتری از او ساخته است
مثلا یکپارچه کردن اپوزوسیون و از این قبیل اما قبل از این حرفها ایشان باید خود را معرفی کنند و راز
سر به مهرِ "هویت" و "موضع"را یکبار برای همیشه فاش کنند،بنده به شخصه به این گروه مشکوکم
و تصور می کنم کاسه ای زیر نیم کاسه باشد چرا؟
1-چرا سکوت؟آیا این فقط به خاطر حفظ جان راهپیمایان است؟
2-چرا به طور رسمی سخنگویی ندارند تا تکثر را در سطح جنبش به رسمیت بشناسد؟
3-چرا این مرکزیت را به عهده نمی گیرد که تمام نیرویمان در یک بدنۀ واحد ظهور کند؟(یا چرا این کاریزما را بروز نمی دهند؟)
4-چرا تمامِ استراتژیها در جهت گیری های اصلاح طلبان بنیان گذاری می شود؟
5-چرا موضعِ این شورا در رابطه با انتخاباتِ آتی روشن نیست؟آیا از رویۀ خاتمی برای شرکت در آن دفاع می کند؟
6-چرا مکان استقرار خود را روشن نمی کنند؟
7-چرا تصمیم گیری ها گاها آب به آسیاب جمهوری اسلامی می ریزد؟حضور دیروز انگار یک
هماهنگی بود بین عوامل حکومت و برنامه ریزان!
البته نمی خواهم حضور هم وطنانم را به سخره بگیرم چون خودم حضور داشتم اما در باورم نگنجید
که شخصا در حال اعتراض باشم و بیشتر حس می کردم این یک تاتر است و من بازیگر این نمایش!!
اینها سوالاتی است که خیلی ها دارند و در جهت تصمیم گیری برای شرکت در همایشهای اعتراضی
به پاسخهای آن نیاز دارند،بنده یکی از آنهایی هستم که نیمی دانم چه چیز را باور کنم دمِ خروس را
یا قسم حضرتِ عباس را!!
مردم عادی در کوچه خیابان از همدیگر این سوال را می پرسند،در سایت بالاترین و فیس بوک این سوال
همچنان مطرح است که اعضای این شورا که بیانیه صادر می کند و فراخوان می دهد چرا هویت خود را
فاش نمی کند!!؟
اگر این شورا واقعا توانایی تاثیر گذاری برون مرزی دارد کارهای مهمتری از او ساخته است
مثلا یکپارچه کردن اپوزوسیون و از این قبیل اما قبل از این حرفها ایشان باید خود را معرفی کنند و راز
سر به مهرِ "هویت" و "موضع"را یکبار برای همیشه فاش کنند،بنده به شخصه به این گروه مشکوکم
و تصور می کنم کاسه ای زیر نیم کاسه باشد چرا؟
1-چرا سکوت؟آیا این فقط به خاطر حفظ جان راهپیمایان است؟
2-چرا به طور رسمی سخنگویی ندارند تا تکثر را در سطح جنبش به رسمیت بشناسد؟
3-چرا این مرکزیت را به عهده نمی گیرد که تمام نیرویمان در یک بدنۀ واحد ظهور کند؟(یا چرا این کاریزما را بروز نمی دهند؟)
4-چرا تمامِ استراتژیها در جهت گیری های اصلاح طلبان بنیان گذاری می شود؟
5-چرا موضعِ این شورا در رابطه با انتخاباتِ آتی روشن نیست؟آیا از رویۀ خاتمی برای شرکت در آن دفاع می کند؟
6-چرا مکان استقرار خود را روشن نمی کنند؟
7-چرا تصمیم گیری ها گاها آب به آسیاب جمهوری اسلامی می ریزد؟حضور دیروز انگار یک
هماهنگی بود بین عوامل حکومت و برنامه ریزان!
البته نمی خواهم حضور هم وطنانم را به سخره بگیرم چون خودم حضور داشتم اما در باورم نگنجید
که شخصا در حال اعتراض باشم و بیشتر حس می کردم این یک تاتر است و من بازیگر این نمایش!!
اینها سوالاتی است که خیلی ها دارند و در جهت تصمیم گیری برای شرکت در همایشهای اعتراضی
به پاسخهای آن نیاز دارند،بنده یکی از آنهایی هستم که نیمی دانم چه چیز را باور کنم دمِ خروس را
یا قسم حضرتِ عباس را!!
